برای نورپردازی صحیح صحنه به مهارت نیاز است. وقتی شکل ها و رنگ ها به درستی کنار هم قرار می گیرند و در یک مجموعه در کنار هم جریان می یابند، تجربه ای حسی ایجاد می کند که باعث می شود هر چیز دیگری روی صحنه برجسته شود. برای اینکه این اتفاق بیفتد، باید هماهنگی زیادی وجود داشته باشد. در طول اجرا، ممکن است ده ها یا حتی صدها منبع نور وجود داشته باشد. اطمینان از اینکه همه آنها به خوبی با هم کار می کنند مستلزم دانستن نحوه اتصال انواع مختلف الکترونیک است. DMX-512 یک راز بزرگ در تجارت روشنایی نیست.

پروتکل DMX-512 را می توان تقریباً توسط تمام چراغ های خودکار موجود تجاری برای صحبت با یکدیگر استفاده کرد. با کنترلرهای مختلف، می توانید طیف وسیعی از نورها را با این "زبان" دیجیتال کنترل کنید.

استانداردهای بیشتر مبتنی بر اترنت، ارسال داده های DMX-512 را بین دستگاه ها و زیرساخت شبکه (Art-Net و sACN) ممکن می سازد. سازندگان سیستم های کنترل روشنایی از DMX-512 زیاد استفاده می کنند، بنابراین هرکسی که با چراغ های اتوماتیک مدرن کار می کند باید بداند که چگونه می تواند از DMX-512 هم در وسایل و هم در کنسول ها استفاده کند.

DMX512 چیست؟

DMX512 یک سیستم برای کنترل چراغ ها است اما می تواند موارد دیگر را نیز کنترل کند. "Digital Multiplex" از خود نام به شما می گوید که چگونه کار می کند. مانند یک شکاف زمانی، بسته هایی که بیشتر یک پروتکل را تشکیل می دهند، می گویند که کدام دستگاه ها باید داده ها را دریافت کنند. به عبارت دیگر آدرس و اطلاعاتی در مورد آن وجود ندارد. در این مورد، آدرس بسته به مکانی تعیین می شود.

در واقعیت، این روند ساده است. می توانید اتصالات الکتریکی را با کانکتورهای 5 پین XLR و رابط در یک جفت خط متعادل (با مرجع 0 ولت) برقرار کنید. شما می توانید بایت ها و بیت ها را به پورت سریال 250,000 bps ارسال کنید. استاندارد RS-485 نوعی رابط الکتریکی است.

توجه به این نکته مهم است که "512" در "DMX512" نیز بسیار خاطره انگیز است. این عدد نشان می دهد که یک بسته می تواند حداکثر 512 بایت داده داشته باشد (513 بایت ارسال می شود، اما اولی استفاده نمی شود). یک بسته می تواند تمام اطلاعات موجود در یک جهان DMX را در خود جای دهد.

اگر هر وسیله نوری فقط برای یک رنگ، مانند نور سفید، از کاهش نور اولیه پشتیبانی می کند، یک بایت داده می تواند یک چراغ را کنترل کند و تا 255 سطح روشنایی، از خاموش (صفر) تا روشن (255) را ارائه دهد. که می توانید 512 دستگاه را کنترل کنید.

یک طرح کنترل معمولی RGB برای چراغ های قرمز، سبز و آبی به سه بایت داده نیاز دارد. به عبارت دیگر، شما فقط می‌توانید 170 دستگاه RGB را کنترل کنید، زیرا یک بسته (و در نتیجه، جهان DMX) می‌تواند تنها 512 بایت داده قابل استفاده را در خود جای دهد.

تاریخچه DMX

قبل از DMX 512، سازندگان روشنایی صحنه از طیف گسترده ای از انواع سیم های اختصاصی و ناسازگار استفاده می کردند که باعث سردرگمی و سیم کشی اضافی می شد. سپس استاندارد DMX 512 ایجاد شد.

مؤسسه فناوری تئاتر ایالات متحده (USITT) DMX 512 را در سال 1986 ساخت و USITT DMX 512/1990 در سال 1990 منتشر شد.

از طرف دیگر، DMX512 مدرن توسط انجمن خدمات سرگرمی و فناوری (ESTA) ساخته شده است. در سال 1998، ESTA شروع به ارسال DMX512 به موسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) کرد. ESTA تغییراتی را در آخرین نسخه DMX512 در سال 2008 ایجاد کرد.

اصول کنترل DMX

می‌توانید با استفاده از حروف «DMX» «سیگنال دیجیتالی چندپلکس» را جستجو کنید. از آنجایی که می تواند با 512 کانال کار کند، اغلب DMX 512 نامیده می شود. یک نور RGB دارای سه "کانال" یا رنگ متفاوت است. اگر به نور RGB فکر می کنید، ممکن است بتوانید بهتر بفهمید که "کانال" چیست. یک جهان DMX می تواند تا 512 نور تک رنگ یا 170 نور RGB را کنترل کند. با استفاده از رمزگشا/درایور DMX، هر دستگاه یک آدرس DMX جهانی 512 منحصر به فرد دریافت می کند و سپس سناریوهای نورپردازی خود را برای کار با آن آدرس ها تنظیم می کند.

آدرس DMX چیست؟

کانال نام دیگری برای آدرس DMX است. اگر می خواهید چندین برنامه را به طور جداگانه اجرا کنید، باید به هر یک از آنها یک آدرس شروع منحصر به فرد بدهید که بخشی از گروه کانال هیچ برنامه دیگری نیست.

• آدرس، که آدرس شروع نیز نامیده می شود، به شما می گوید که اکنون نور روی کدام کانال تنظیم شده است.

• تنظیمات فیکسچر توسط یک شخصیت DMX که یک کانال یا گروهی از کانال ها است، کنترل می شود.

برخی از وسایل DMX دارای یک دیپ سوئیچ هستند که به شما امکان می دهد آدرس کارخانه پیش فرض را تغییر دهید.

کیهان چیست؟

در دنیای DMX، 512 کانال خروجی کنسول وجود دارد. وقتی همه 512 جهان ممکن را دیدید، می توانید به دنیای بعدی بروید و از ابتدا شروع کنید.

بسته به کنسول، می توان از "1.214" یا "a.214" برای توصیف مکان نور در جهان اول استفاده کرد. تعدادی از کنسول ها جهان دوم را از 513 تا 1024 شماره می کنند.

در پشت کنسول روشنایی خود، ممکن است برچسب هایی با کلماتی مانند "Universe 1"، "Universe 2"، "DMX A" و "DMX B" مشاهده کنید، سیگنال جهان DMX از این کانکتورها خارج می شود.

هر دنیا به کابل DMX خودش نیاز دارد و نمی توان آنها را کنار هم قرار داد. انتظار نداشته باشید که نورها به وجود کیهان ها اهمیت دهند یا حتی بدانند که چه هستند.

از نظر نور، همه دنیاها "یکسان" به نظر می رسند، و تنها چیزی که برای احساس در خانه بودن در هر یک از آنها نیاز دارد یک سیگنال DMX است. اگر لامپ های خود را به دنیای مناسب وصل نکنید، آن طور که شما می خواهید کار نخواهند کرد.

محدودیت های DMX 512 چیست؟

به جز چند مشکل جزئی، DMX یک راه عالی برای کنترل نور است. یک سیم سیم DMX می تواند حداکثر تا 32 دستگاه را متصل کند.

همانطور که سیگنال DMX از طریق لامپ های شما عبور می کند، ضعیف تر و ضعیف تر می شود. با گذشت زمان، نمی توانید روی آن حساب کنید. استاندارد می گوید که 32 چراغ عدد ایده آل است. بسته به خیلی چیزها، این عدد می تواند کمی کمتر از 32 یا بسیار بیشتر از آن باشد. برای ایمنی بیشتر از 16 چراغ استفاده نکنید. اگر نیاز به رفع مشکل شبکه دارید که نیاز به بالا رفتن از نردبان یا استفاده از آسانسور برای رسیدن به سقف بلند دارد، گروه خود را کوچک نگه دارید و بسیار مراقب باشید.

حتی اگر سیگنال های DMX می توانند تا 1800 فوت حرکت کنند، هر چیزی بیش از 500 فوت آزار دهنده است. سیگنال های DMX ممکن است بسته به تعداد چراغ های متصل شده ناپایدار شوند. اگر سیگنال شما شروع به خراب شدن کرد، می توانید به سرعت آن را با تقسیم کردن و قوی تر کردن آن برطرف کنید.

تقسیم و تقویت DMX چیست؟

می توانید یک اسپلیتر DMX بخرید که به آن DMX Opto-split یا DMX تکرار می شود. اگر نورهای بیشتری نسبت به یک زنجیر گلدار دارید اما هنوز جهان خود را پر نکرده اید.

هر یک از خروجی های اسپلیتر می تواند داده ها را به 32 دستگاه ارسال کند و گزینه های بیشتری در اختیار شما قرار دهد. این تنها راه برای تقسیم فید DMX خود به بیش از یک خط است.

اگر بخواهید سیگنال DMX خود را با یک تقسیم غیرفعال (یک کابل y) گسترش دهید، با مشکل مواجه خواهید شد.

این یک تقسیم غیرفعال است، بنابراین استفاده از هر دو اتصال 3 پین و 5 پین در سمت خروجی فیکسچری که هر دو را دارد، باعث ایجاد مشکل می شود. از یک کابل 3 پین برای ورود به فیکسچر و از یک کابل 5 پین برای خروج از آن استفاده کنید تا تعداد آداپتورهای مورد نیاز خود را کاهش دهید.

همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که گاهی اوقات ممکن است با سخت افزاری مواجه شوید که با قطعات دیگر کار نمی کند.

برخی از وسایل ارزان‌تر وقتی داده‌ها را از دست می‌دهند، می‌توانند به حالت خودکار بروند. این وسایل ارزان قیمت اطلاعاتی را که همیشه صحیح نیستند به سایر وسایل ارسال می کنند. این نباید درست در وسط نمایش شما اتفاق بیفتد.

یک اسپلیتر DMX می تواند هر چراغ را روی خط خود قرار دهد و از تحت تاثیر قرار گرفتن نورهای دیگر جلوگیری کند. شما باید همیشه یکی از اینها را همراه خود داشته باشید زیرا هرگز نمی دانید چه زمانی ممکن است به آن نیاز داشته باشید.

RS-485 چیست؟

استاندارد RS-485 راهی برای اتصال دستگاه های الکترونیکی است. یکی از سه سیم آن یک مرجع زمین یا صفر ولت است و دو سیم دیگر برای ارسال سیگنال به صورت متعادل استفاده می شود. در این باس سیمی، جا برای بیش از یک دستگاه وجود دارد، اما سیستم های روشنایی DMX فقط از یک استاد و یک برده استفاده می کنند.

از آنجایی که روشنایی می تواند از بیش از یک قسمت تشکیل شود، هر واحد روشنایی می تواند دو اتصال RS-485 داشته باشد. یک اتصال از کنترلر به یک دستگاه روشنایی دیگر در زنجیره دیزی به عنوان یک RS-485 Slave و اتصال دیگر به عنوان یک Master RS-485 عمل می کند.

در حال حاضر، تنها یک دستگاه اصلی و یک دستگاه برده (معمولاً یک دستگاه کنترل کننده روشنایی) بررسی می شود.

A و B گاهی اوقات غیر معکوس و معکوس یا فقط "+" و "-" نامیده می شوند (اما اگر آنها را اینطور صدا می کنید آنها را با کانکتورهای منبع تغذیه DC مخلوط نکنید!). این دو سیم سیگنال های خارج از فاز ارسال می کنند و سیگنال متعادلی را تشکیل می دهند. هنگامی که یک سیم سیگنال در مقایسه با سیم مرجع 0 ولت دارای ولتاژ بالا باشد، سیم سیگنال دوم در ولتاژ پایین خواهد بود و بالعکس.

ارتباط سریال

از طریق ارتباطات سریال، یک بایت داده به صورت رشته ای هشت بیتی ارسال می شود که یک بیت شروع و یک بیت توقف در بین آنها وجود دارد. بیت اول همیشه 0 است، به این معنی که دوره یک بیت تازه شروع شده است. هنگام استفاده از DMX، دو بیتی که روی منطق 1 تنظیم شده اند، «stop bit» نامیده می شوند.

با شمارش بیت اول، هشت بایت، و دو بیت در پایان، در مجموع یازده بیت وجود دارد. چیزی که باید اسمش را بگذارید یک قاب است. طول هر بیت 4 یواس است زیرا فریم 250,000 بار در ثانیه ارسال می شود (گاهی اوقات به عنوان 250,000 باود نیز شناخته می شود).

جزئیات پروتکل DMX

پروتکل DMX یک اقدام شروع بسته و مجموعه ای از فریم ها را روی یک گذرگاه سریال ارسال می کند. رفتار مورد انتظار این است که بسته را شروع کنید، 513 فریم ارسال کنید، و سپس قبل از شروع مجدد فرآیند، مدتی منتظر بمانید (بیکار). به خاطر داشته باشید که همه کنترلرهای DMX نمی توانند 513 فریم را به طور طبیعی ارسال کنند.

کانال های DMX

در ابتدایی ترین سطح خود، DMX-512 گروهی از مجموعه داده ها به نام "کانال" است. "جهان" گاهی اوقات برای توصیف همه این کانال ها استفاده می شود. مجموع همه کانال‌های یک «جهان» به 512 می‌رسد. هر کانال به طور سنتی ستاره‌ای متفاوت در کهکشان بوده است. اما در سیستم‌های روشنایی مدرن با وسایل پیچیده‌تر، هر کانال DMX اغلب به بخش دیگری از وسایل روشنایی خودکار متصل می‌شود.

هر کانال می تواند مقداری بین 0 تا 255 داشته باشد. اول از همه، DMX-512 فقط برای کنترل ساده ترین دیمرها ساخته شده است، بنابراین مقادیر 0-255 هر کانال برای مدیریت خروجی نور از 0-255 استفاده می شود. به این ترتیب، کاربر می‌تواند میزان روشنایی تعدادی از نورهای افکت دراماتیک را تغییر دهد. کانال‌های DMX اکنون برای کنترل مواردی مانند روشنایی، حرکت و شیب در چراغ‌های خودکار و سایر دستگاه‌های سرگرمی استفاده می‌شوند.

یک جهان DMX را می توان به عنوان گروهی از 512 کانال در نظر گرفت. هر جهان DMX می تواند یکی از 256 مقدار ممکن (255 به علاوه 1 برای 0) را داشته باشد.

کنترل روشنایی با استفاده از کانال

هر نوع از وسایل روشنایی خودکار باید بخش خاصی از دنیای DMX را برای آن در نظر گرفته باشد. با این طیف از کانال ها، می توانید هر قسمت از لامپ را تغییر دهید (اغلب بین 12 تا 30 کانال). روشنایی توسط کانال یک سیستم DMX کنترل می شود، در حالی که پان و شیب به ترتیب توسط کانال های دو و سه کنترل می شوند. 

هر چراغ آدرس شروع DMX خود را دارد که به ما می گوید از کدام کانال در دنیای DMX شروع به دریافت دستور می کند. منوی داخلی دستگاه اغلب برای تغییر آدرس شروع DMX استفاده می شود.

کاربر ابتدا باید کنسول روشنایی را "پچ" کند تا به هر وسیله یک آدرس DMX منحصر به فرد بدهد. حالا که کنسول و چراغ ها می توانند با هم صحبت کنند، همه نوع جادو ممکن است اتفاق بیفتد. رمزگذار کنسول می تواند یک چراغ را انتخاب کند، برخی از تنظیمات آن را تغییر دهد و تغییرات را ذخیره کند. 

اگرچه خروجی کنسول اغلب اطلاعات صریح را در مقادیر قابل خواندن توسط انسان برای مواردی مانند رنگ، شدت، موقعیت و موارد دیگر نشان می‌دهد، این اعداد همیشه به مجموعه‌ای از کانال‌های DMX و مقادیر مربوط به آن‌ها ترجمه می‌شوند.

DMX-512 برای ارتباط با چراغ ها مورد نیاز است زیرا داده های کنترلی مهمی را ارسال می کند. تا زمانی که جایگزینی برای پروتکل DMX-512 ساخته شود، برای همه کسانی که در زمینه روشنایی کار می کنند ضروری است که بدانند چگونه DMX-512 در صنعت استفاده می شود.

لایه سخت افزاری

از آنجایی که غرفه نورپردازی دور از صحنه است، DMX512 اغلب در فواصل طولانی استفاده می شود. هنگامی که نویز الکترومغناطیسی در اطراف وجود دارد، اگر بتوان آن را از دورتر دریافت کرد، سیگنال دورتر می رود. این به همراه این واقعیت که DMX اغلب در مکان هایی با نویز الکتریکی زیاد استفاده می شود. به همین دلیل RS-485 به عنوان بهترین پروتکل برای آن انتخاب شد.

برای اینکه بفهمید این سیگنال ها به چه معنا هستند، باید بتوانید تفاوت بین سیم داده (D+) و سیم داده مقابل (D-) (D-) را تشخیص دهید. ما این را "سیگنال دیفرانسیل" می نامیم زیرا ما در حال اندازه گیری تفاوت هستیم. به طوری که تفاوت بین دو سیگنال ثابت می ماند. 

سیگنال های دیفرانسیل مانند RS485 تمایل دارند که نویز تقریباً یکسانی را در هر دو خط سیگنال دریافت کنند. با توانایی تشخیص تفاوت بین دو سیگنال، ارتباط از راه دور قابل دسترسی است. استاندارد DMX می گوید که طولانی ترین دویدن نباید بیشتر از 1,000 فوت باشد، اما RS-485 برای 4,000 فوت رتبه بندی شده است.

حتی اگر بیشتر داده های DMX از طریق کابل های XLR-5 ارسال می شوند، کابل های XLR-3 دارای DMX نیز استفاده می شوند. برای RS-485، شما فقط به سه خط نیاز دارید: زمین، Data+ و Data-. آن سه خط اغلب تنها چیزی بود که استفاده می شد. برای آماده شدن برای رشد احتمالی آینده، یک جفت خط داده اضافی باید اضافه می شد، بنابراین کابل XLR-5 ساخته شد.

ساختار بسته

داده های سریال ناهمزمان بدون برابری و دو بیت توقف به عنوان داده DMX با سرعت 250 کیلوبیت بر ثانیه ارسال می شود. بنابراین، ارسال یک بیت یا تیک ساعت چهار ثانیه طول می کشد. ساختار بسته خوب است و با یک BREAK طولانی شروع می شود که در طی آن فقط داده های پر سر و صدا ارسال می شود.

پیک بعدی Mark After Break نام دارد که فقط مدت کوتاهی (MAB) طول می کشد. مورد بعدی Start Code (SC) است که به عنوان یک فریم سریال 11 بیتی با مقدار 0x00 به عنوان داده ارسال می شود. یک بیت کم، یک بایت داده با هشت بیت و دو بیت بالا وجود دارد. اطلاعات بیشتر در Start Code همچنین می تواند نشان دهد که چه نوع داده DMX در بسته وجود دارد.

Start Code 0x17 یک بسته متنی را نشان می دهد، در حالی که Start Code 0xCC یک بسته مدیریت دستگاه از راه دور را نشان می دهد. پس از شروع کد، بقیه داده های DMX در 512 فریم ارسال می شود که همه یکسان هستند. این فریم ها SLOT نامیده می شوند (مقادیر RGB، مقادیر CMY، موقعیت سروو، فشار دستگاه مه، و غیره...). 

یک علامت گذاری زمان بین فریم ها (MTBF) که می تواند تا یک ثانیه کامل طول بکشد بین هر فریم نشان داده می شود. پس از فریم های داده، MTBP دیگری می آید که می تواند تا یک ثانیه دوام بیاورد. اما به ندرت برای ثابت نگه داشتن نرخ فریم استفاده می شوند.

رمزگشایی داده ها

چگونه یک دستگاه می داند که در کدام اسلات بسته باید تنظیم شود؟ می توانید از یک DIP سوئیچ برای انتخاب اولین اسلات داده برای وسایل DMX استفاده کنید.

پس از آن، فیکسچر به تعداد اسلات های داده انتخابی گوش می دهد. به عنوان مثال، اگر شیار 12 را به عنوان نقطه شروع انتخاب کنیم، دیمر ساده RGB شیارهای 12، 13 و 14 را اشغال می کند و با اطلاعات آن کانال ها تنظیم می شود. فیکسچرهای DMX باید یک عدد را به اسلات شمارنده خود در بیت توقف دوم اضافه کنند، این به ریزپردازنده می گوید که هنگام شروع فریم بعدی، داده ها در کدام شکاف قرار می گیرند. 

بنابراین، هر زمان که جدایی و علامت گذاری پیدا کردید، می توانید شمارنده را بازنشانی کنید. می‌توانید در زمان‌های مختلف بازنشانی کنید، بنابراین یک بسته DMX لازم نیست تمام 512 اسلات را پر کند. اما تعداد فضاهای مورد نیاز هر وسیله، تعداد وسایلی را که می‌توانید در یک جهان نصب کنید، محدود می‌کند.

مدیریت دستگاه از راه دور (RDM)

یک روش مدیریت دستگاه از راه دور (RDM) که از پروتکل DMX استفاده می کند باید برای یافتن اطلاعات در مورد وسایل روشنایی استفاده شود. کد شروع RDM (0xCC) و شناسه وسیله ای که پروتکل می خواهد با آن صحبت کند در یک بسته DMX512 ارسال می شود.

قبل از رها کردن خطوط داده، کنترلر منتظر پاسخ می ماند. اگر کنترلر شکست بخورد، ممکن است پس از مدت زمان مشخصی دوباره تلاش کند یا تسلیم شود و ادامه دهد. RDM یک راه عالی برای پیدا کردن کارهایی است که هر یک از دستگاه‌ها می‌توانند در زمانی که در یک جهان مرموز شروع کرده‌اید انجام دهند.

توپولوژی شبکه DMX 512 چیست؟

یک شبکه DMX512 مانند یک زنجیره دیزی راه اندازی شده است، با یک اتوبوس چند قطره که چندین گره را به هم متصل می کند. در یک شبکه DMX512، یک کنترل کننده اصلی و در هر نقطه از 0 تا بسیاری از دستگاه های برده وجود خواهد داشت. یک کنسول روشنایی که شبکه ای از دیمرها، ماشین های مه شکن، هدهای متحرک و سایر دستگاه هایی که می توانند با DMX کار کنند را کنترل می کند، نمونه ای از دستگاه های اصلی و برده است.

هر دستگاه Slave یک ورودی DMX و یک خروجی یا کانکتور DMX دارد. ورودی کنترلر با کابل DMX512 به Slave اول و با کابل دیگری به Slave بعدی در زنجیره دیزی متصل می شود.

لایه فیزیکی DMX - اتصال دهنده ها و سیم

داده های باینری 8 بیتی برای ارسال داده های دیجیتالی از طریق یک شبکه سیم کشی جفت تابیده محافظ استفاده می شود. بین 0 تا 255، اطلاعات 8 بیتی می تواند 256 مقدار مختلف را ذخیره کند. در باینری، اعداد از 00000000 (صفر) تا 11111111 (یک میلیون) (255) متغیر است.

استاندارد EIA-485-A و DMX512 تقریباً یکسان هستند، اما DMX512 تغییرات جزئی در استاندارد EIA-485-A ایجاد می کند. داده های باینری را می توان با پیروی از استاندارد EIA-485 برای سطوح ولتاژ ارسال کرد.

در سیستم DMX512، یک اتوبوس می تواند تا 1200 متر طول داشته باشد اما فقط می تواند 32 گره (3900 فوت) را به هم متصل کند. هنگامی که یک شبکه DMX بیش از 32 گره دارد، برای جلوگیری از بزرگ شدن شبکه به تقسیم کننده های DMX نیاز است.

استاندارد اصلی DMX512 استفاده از کانکتورهای الکتریکی XLR پنج پین (XLR-5) با کانکتورهای ماده برای ارسال و کانکتورهای نر برای دریافت را خواستار شده بود. به جای کانکتورهای اصلی DMX512، کانکتورهای مدولار هشت پین (8P8C، که "RJ-45" ​​نیز نامیده می‌شود) را می‌توان در سیستم‌های ثابت که در آن‌ها نیازی به اتصال و خروج تجهیزات اغلب به برق نیست، استفاده کرد.

سایر کانکتورهای فرم فاکتور در مکان هایی که نه XLR و نه RJ-45 کار نمی کنند مجاز هستند. اما این فقط برای مناطقی است که آنها به طور دائم نصب می شوند.

چگونه از دام های DMX جلوگیری کنیم؟

اگر راهی برای یافتن و رفع خطاها وجود نداشته باشد، یک شبکه داده زنجیره‌ای با معماری اتوبوس محکوم به شکست است. بیشتر مشکلات نصب را می توان به کابل های خیلی کوتاه یا خیلی بد یا تداخل الکترومغناطیسی (تداخل و تخلیه استاتیک) ردیابی کرد.

در اینجا یک لیست برای اطلاعات بیشتر است.

1. یک واحد تست DMX512 دریافت کنید. اگر می خواهید اشتباهات را پیدا کرده و برطرف کنید، این یک ضروری است.

2. استفاده از کابل های مناسب ضروری است. با DMX512، استفاده از سیم کشی متعادل خط میکروفون ایده خوبی نیست.

3. قبل از اینکه کابل را وارد کنید، آن را بررسی کنید تا از سالم بودن آن مطمئن شوید.

4. هنگام کار با گیرنده های سه پین ​​DMX512 از کابل های آداپتور پنج پین فاز معکوس XLR تا سه پین ​​XLR پشتیبانی کنید.

5. مطمئن شوید که پین ​​های زمین را روی گیرنده تنظیم کرده اید. با استفاده از تستر تداوم یا مولتی متر مطمئن شوید که اتصال بین پین 1 و شاسی قطع نشده است. یک جداکننده DMX بین واحد و بقیه زنجیره قرار دهید تا زنجیره ادامه یابد. تنها چیزی که شاسی باید به آن متصل شود، زمین خروجی کنسول است.

6. همانطور که شماره شش می گوید از پل های خوب استفاده کنید. هر اتصالی که ایمن نباشد ممکن است خراب شود.

7. اتصالات DMX را از هم جدا کنید. اگر واحد نهایی شما عملکرد پایانی نداشته باشد، به دوشاخه پایان نیاز دارید.

8. ببینید چه مقدار ترافیک DMX دریافت خواهید کرد و در صورت لزوم از درایورهای خط یا اسپلیترها استفاده کنید. ساده ترین راه برای منظم نگه داشتن اجراهای DMX512 استفاده از اسپلیتر است. همچنین باید هر مارک تجهیزات را به یک پایه جداگانه از اسپلیتر که به یک ترمیناتور ختم می شود وصل کنید.

9: به نحوه تنظیم آدرس شما در حال حاضر فکر کنید. مهم است که به یاد داشته باشید که برخی از چراغ ها دارای سوئیچ های DIP هستند که با سایر چراغ ها متفاوت تنظیم می شوند.

10. کابل‌های DMX را در کنار کابل‌های بارگذاری برق و دیمر اجرا نکنید.

11. مطمئن شوید که دستورالعمل های یک محصول را قبل از استفاده از آن مطالعه کرده اید. هیچ کس تا به حال آسیب ندیده است زیرا کتابچه راهنما را خوانده است.

زنجیر دیزی چیست؟

از آنجایی که چراغ های DMX را می توان به صورت زنجیره ای به یکدیگر متصل کرد، یک کانال DMX می تواند تا 32 چراغ را کنترل کند. بنابراین، خروجی یک فیکسچر را می توان تا 32 بار به ورودی فیکسچر دیگر متصل کرد! بنابراین، می توانید بدون استفاده از یک کنترلر غول پیکر (یا داشتن یک وضعیت کابل کشی دیوانه کننده) نورهای بیشتری را کنترل کنید. به خاطر داشته باشید که عیب یابی زنجیره ای از 32 چراغ ممکن است پیچیده باشد. این می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص در حین اجرای زنده، سپس عیب یابی زنجیره ای با چراغ های کمتر.

عیب یابی مشکلات رایج DMX

هنگام استفاده از DMX در محیط های خشن در فضای باز، رفع مشکلات با کنترل DMX غیرعادی نیست.

برای رفع آن چه باید کرد:

1. آیا DMX خاموش است؟ حتی اگر بسیاری از مردم فکر می کنند که شما نیازی به مقاومت خاتمه ندارید. حتی ایجاد یک تغییر کوچک در شبکه DMX، مانند افزودن کابل، می تواند باعث خرابی سیستم یا ایجاد اثرات تصادفی شود. جلوه هایی مانند سوسو زدن دیمرها یا تکان خوردن چراغ ها زمانی که قرار است صاف و ثابت باشند.
2. سیم ها در چه وضعیتی هستند؟ خاتمه ممکن است خلاص شدن از شر این اثرات را آسان تر کند. اگر فقط یک قطعه از یک جفت داده خراب باشد، DMX ممکن است همچنان به نوعی کار کند. اگر کنترلر یک چراغ برق خراب است، می توانید از کابل جامپر برای اتصال مستقیم آن به خط DMX استفاده کنید. اگر الان کار می کند مشکل از سیم کشی است.
3. آیا کارها آنطور که باید کار می کنند؟ بسیاری از چیزها می توانند به گیرنده های DMX آسیب برسانند، اما صاعقه اغلب اتفاق می افتد. اگر دستگاه مستقیماً از طریق کابل قابل اعتماد به یک منبع DMX قابل اعتماد متصل باشد اما به DMX پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به سرویس داشته باشد.
4. سخت افزار چقدر DMX را پشتیبانی می کند؟ آیا می تواند با حداکثر سرعت حرکت کند؟ با توجه به استاندارد DMX512، زمان‌بندی ویژگی‌های سیگنال DMX را می‌توان در محدوده وسیعی تنظیم کرد. هر دستگاهی نمی تواند طیف کامل زمان را مدیریت کند. برای رفع این مشکل، می‌توانید سرعت خروجی محصول ETC خود را برای کار با تجهیزات کندتر تغییر دهید. مجموعه فعلی محصولات ETC با سرعت‌های خروجی DMX حداکثر (پیش‌فرض)، سریع، متوسط ​​و آهسته کار می‌کند. اگر دستگاه DMX شما حتی زمانی که مستقیماً به یک خروجی DMX قابل اعتماد وصل است اشتباه عمل می کند، سعی کنید سرعت خروجی DMX را کاهش دهید تا ببینید آیا مشکل برطرف می شود یا خیر. برای اطلاعات بیشتر در مورد سرعت DMX به مقاله [DMX Speed] مراجعه کنید.

مزایا و معایب DMX512 چیست؟

راه اندازی DMX می تواند در بسیاری از موقعیت ها مفید باشد. این می تواند تفاوت زیادی در ظاهر نمایش نور شما ایجاد کند، اما محدودیت هایی نیز دارد.

یکی از مشکلات DMX این است که به سیم کشی بیشتری نیاز دارد. راه اندازی سیم کشی بیشتر زمان بیشتری می برد. زمان بیشتری برای برنامه ریزی نمایش های نور منحصر به فرد از قبل نیاز دارد. همچنین تنظیم چراغ ها در طول رویداد زمان بیشتری می برد که می تواند مشکل ساز باشد. ممکن است برای اجرای سیستم‌های روشنایی به افراد بیشتری نیاز داشته باشید، بنابراین هنگام تهیه بودجه این را در نظر داشته باشید.

این احتمال وجود دارد که سکانس های صدا به نور که با دستگاه ارائه می شود وجود داشته باشد. ترتیبات صدا به نور ممکن است بهتر از هر چیزی که خودتان می توانید برنامه ریزی کنید به نظر برسد. از DMX نمی توان برای کنترل چراغ هایی که به خوبی نیستند استفاده کرد.

یکی از مزایای بی شمار DMX این است که با طیف گسترده ای از انواع لوازم و برندها کار می کند، بنابراین می توانید همه آنها را برای انجام یک کار برنامه ریزی کنید. می‌توانید پیش‌فرض را که اغلب ضعیف ساخته شده است، تعویض کنید. الگوهایی که همراه با چند لامپ برای خودتان هستند تا اتاق را بهتر جلوه دهند و از نورها به روش های خلاقانه تری استفاده کنید. سرهای متحرک یا اسکنرها می‌توانند نورافکن‌هایی بسازند که می‌توان به روش‌های خاصی اشاره کرد.

برای آسان‌تر کردن کنترل چراغ‌ها، زمانی که آهنگی با ضرب آهنگ آهسته‌تر شروع می‌شود، با موسیقی همراه می‌شوند و اکثر برنامه‌هایی که با رایانه ارائه می‌شوند، فریز می‌شوند، توانایی تطبیق حالت یک آهنگ یا اجرا با یک نمایش نوری. روشن کردن strobing در ابتدای آهنگ یک راه عالی برای بهبود نمایش برای جمعیت است.

آرت نت

Art-Net یک پروتکل ارتباطی رایگان است. Artnet پروتکل کنترل روشنایی DMX512-A و پروتکل مدیریت دستگاه از راه دور (RDM) را با استفاده از UDP از طریق اینترنت ارسال می کند.

[1] به «سرورها» و «گره‌ها» (مانند لامپ‌های هوشمند) اجازه می‌دهد با یکدیگر صحبت کنند.

پروتکل Art-Net یک پیاده سازی ساده از پروتکل DMX512-A بر روی UDP است و در یک شبکه محلی خصوصی مانند اترنت استفاده می شود. برای ارسال داده ها برای کنترل چراغ ها از طریق شبکه استفاده می شود. گره ها می توانند در گره های «ناشر» مشترک شوند، بنابراین گره های A و B می توانند برای مثال در گره C مشترک شوند. از دیگر ویژگی های مدیریتی می توان به یافتن گره ها، به روز رسانی پارامترهای کنترل گره و ارسال کدهای زمانی اشاره کرد. همچنین امکان ارسال و دریافت اطلاعات مربوط به چراغ ها وجود دارد (C اطلاعات را به A و B یکپارچه می کند).

اطلاعات سیستم KNX در کنترل dmx512

KNX یک استاندارد باز است که سیستم های مختلف اتوماسیون خانگی را راحت تر می کند تا با یکدیگر صحبت کنند و با یکدیگر کار کنند.

• KNX به شما امکان می‌دهد تا ویژگی‌ها، لوازم و فعالیت‌های نوآورانه خودکار مختلف را کنترل کنید. در خانه یا محل کار خود، سریع و قابل اعتماد.

• سیستم های KNX انعطاف پذیر هستند و می توانند در انواع ساختمان ها استفاده شوند. می توانید از آن برای خانه های تک خانواده، مجتمع های آپارتمانی بزرگ و دفاتر استفاده کنید.

• طراحی روشنایی و کنترل عملکرد برای اجرای کارآمدتر یک مرکز ضروری است. باعث صرفه جویی در هزینه های انرژی و حفاظت از محیط زیست می شود.

• از آنجایی که سیستم های روشنایی KNX انعطاف پذیر هستند و پتانسیل زیادی دارند، می توانند به صرفه جویی زیادی در هزینه کمک کنند. این می تواند در هزینه های انرژی صرفه جویی کند و همچنین می تواند در انتشار کربن صرفه جویی کند.

• تغییر صدای موسیقی یا روشنایی نورها نیز همین تاثیر را دارد. هیچ کدام از این دو عمل، جو را تغییر نمی دهند.

• می توانید فضاهای گرم و جذاب را در داخل خانه و نمایش های نوری جذاب در بیرون بسازید. همچنین می‌توانید مکان‌های راحت برای کار و زندگی ایجاد کنید. می‌توانید چراغ‌ها را طوری برنامه‌ریزی کنید که در زمان‌های خاصی روشن و خاموش شوند تا ساختمان یا خانه ایمن‌تر شود.

• با یک دستگاه تلفن همراه و ویژگی‌های خودکار می‌توانید میزان مصرف انرژی چراغ‌هایتان را از راه دور کنترل کنید.

پرسش های متداول

خلاصه

سیستم روشنایی DMX استانداردی برای نورپردازی صحنه ساخته شد. می توان آن را با استفاده از سیگنال های دیجیتال کنترل و ارتباط داد. در سال 1986، مؤسسه فناوری تئاتر ایالات متحده (USITT) آن را ارائه کرد. آنها آن را به گونه ای ابداع کردند که نورهای مختلف روی صحنه یا دکور بتوانند با هم هماهنگ شوند.

رایج ترین کنترلر DMX دارای 512 کانال است و هر کدام می توانند روشنایی را از 0 به 255 تغییر دهند. برای اینکه خوب کار کند، باید نحوه کارکرد آن را بدانید. همچنین باید مراحلی را که باید قبل از ارسال داده در هر کانالی انجام دهید، یاد بگیرید. برای این کار باید اصول اولیه سیستم را بدانید. سیستمی مانند نحوه آدرس دهی به یک دستگاه یا ساخت گروهی از وسایل نزدیک به هم، مانند مواردی که در یک بسته هد متحرک یا آرایه پانل کاشی LED قرار دارند.

هنگامی که اصول اولیه را بدانید، می توانید با گزینه های مختلف بازی کنید. شما همچنین می توانید طرح های نورپردازی خود را بسازید. بعد از کمی تمرین می توانید مانند یک حرفه ای چراغ های خود را کنترل کنید.

LEDYi یک کارخانه متخصص در تولید نوارهای LED سفارشی با کیفیت بالا و چراغ های LED نئون است. ما پیشنهاد می دهیم چراغ های نواری LED DMX512, فلکس نئون DMX512 و وال واشر ال ای دی DMX512است. لطفا تماس با ما در صورت نیاز آزادانه